Kuala Lumpur en Borneo

Klik hier voor de foto's

Na Myanmar voelt het moderne Kuala Lumpur toch wel als een verademing op het gebied van comfort en onze westerse verwendheid ;). Verharde wegen, in alle gebouwen airco en eettentjes die iets aantrekkelijker aandoen dan de kleine rode krukjes op straat in Myanmar.

Na een dagje bijkomen vlogen we meteen door naar Sandakan, Borneo. Ons oorspronkelijke plan was om daar over land te reizen in 10 dagen maar omdat de vlucht naar Manila geannuleerd werd besloten we 6 dagen Sandakan en daarna nog 3 dagen KL (zoals je als hippe backpacker Kuala Lumpur hoort te noemen) te verblijven. 

Vol hoge verwachtingen van Borneo stapte we het vliegtuig uit... Sarah kon dan eindelijk lekker zwemmen zei Erwin nog, maar dat viel helaas vies tegen. Geen gezellig kustplaatsje met een knus strandje maar een raar havenstadje met heel veel fastfood ketens en ongedierte op straat (ratten en kakkerlakken brrr). Dat was even slikken.. Gelukkig was het hostel waar we verbleven erg gezellig, een grote huiskamer, relaxte bank en enorme tv met verschillende filmzenders :)

De reden dat we naar Borneo wilden waren de orang  oetangs die daar in het wild leven, de mooie jungle en de schildpadden op de nabijgelegen eilandjes. Ook dit bleek een beetje tegen te vallen, je kan er alleen maar all-in tourtjes boeken.. Van die compleet geregisseerde programma's voor veel te veel geld waar ze voor de lunch op een gong slaan als iedereen moet komen (geen grapje). Maar goed, je bent er toch dus we zijn het orang oetang rescue center gaan bezoeken en hebben ze ook nog in het wild gespot. Dat was wel heel gaaf als je die horde bootjes achter je even vergat ;) 

De schilpadden boottocht vonden we veel te duur dus we hebben de rest van de tijd doorgebracht met wandelingetjes door de omgeving, locale busjes, verse mango eten, instant koffie drinken en veel films gekeken met onze nieuw gemaakte vrienden in het hostel. Het algemene gevoel was dus een beetje een domper maar het mooie van een terneergeslagen verwachting is dat het daarna alleen maar beter kan worden, het was uiteindelijk best gezellig en relaxed.

Terug in Kuala Lumpur hadden we wel weer zin in wat actie dus we hebben ons twee dagen stuk gelopen in de snikhete (gevoelstemperatuur 47 graden) en vochtige stad. KL is super chill en modern tegelijk. We sliepen zelf in china town, waar je op straat eet en tussen alle kleine kraampjes door moet slalommen om je weg te vinden. Neem een metro naar de patrona twin towers en je komt in de grootste winkelcentra die je ooit gezien hebt (zelfs eentje met een pretpark inclusief achtbaan binnen!) Midden in de stad een park met openbaar zwembad, wel maar 30cm diep maar heerlijk om even je voeten in af te koelen, met uitzicht op de hoogste gebouwen van de stad. Lopen op straat overdag doet eigenlijk niemand, alleen idioten zoals wij, veel te heet! Neem een taxi of metro, loop in een overdekt met airco pad boven de weg of verblijf gewoon de hele dag in een winkelcentrum. Neeeej, wij bezochten een vogelpark en slenterden zwetend over de straten! Wel een goede actie was de bovenste verdieping van het traders hotel, tegenover de twin towers, zo heb je gratis een  prachtig uitzicht zonder €20,- neer te tellen als je de twin towers zelf wil bezoeken. 

Toen was het tijd voor de volgende bestemming.. De filipijnen! We moesten wel om 4 uur 's nachts op pad maar ach, je hoeft de volgende dag toch niet te werken ;) na een taxi, bus, vliegtuig, bus en taxi reden we voor het hotel in Manila, waar net Sonja en Fred (de ouders van Erwin) kwamen aanlopen.. Wat een vreemde gewaarwording! We hadden natuurlijk gewoon afgesproken maar na een maand samen reizen en ineens je (schoon)ouders zo ver van huis te zien was toch wel bijzonder :)

Ze sleepten ons meteen mee in een jeepney (soort vreemde lokale bus) naar het nabijgelegen park waar we wat rondliepen en de lokale onrijpe zure mango op straat probeerden, best lekker. Sonja en Fred waren al een paar dagen in Manila en waren helemaal bijgekomen van de jetlag, hadden de stad al verkend en hadden vrienden gemaakt met de barvrouw om de hoek. Zij ervaren de stad als vies, chaotisch en heel arm, vonden wij ook wel maar we hebben erger gezien :)

Volgende ochtend zijn we meteen vertrokken naar het eiland Palawan en we werden vriendelijk ontvangen door de gastvrije bewoners, het heerlijke weer en het alom bekende über eiland gevoel.. We voelden ons meteen thuis! Nu hebben we hier twee dagen het stadje Puerto Princesa verkend. We verblijven in een relaxed bamboe hotel, hebben biertjes gedronken en gekookte kwarteleitjes gegeten op de lokale boulevard tussen alleen maar lokale mensen, en hebben rondgelopen op de groente, fruit, vis, vlees, organen, 10 soorten rijst, schoenen en kleding markt. 

Er zijn hier niet zoveel toeristen en we hebben constant gesprekjes met de lokale bewoners, ze spreken allemaal redelijk goed engels en vinden het maar wat leuk om even met je te praten. Zelf de bareigenaar op de boulevard kwam zich even voorstellen. Het eerste gevoel hier is geweldig en we hebben allemaal super veel zin in de komend weken. Morgen vertrekken we naar El Nido, een kustplaatsje aan de andere kant van het eiland met helder blauwe zee en restaurantjes op witte stranden, als het goed is :)

Doel in El Nido: snorkelen, boekjes lezen, op het strand liggen, duiken, verse vis eten, uitslapen, met bootjes naar onbewoonde eilandjes, candy crush spelen (sonja en sarah zijn verslaafd), biertjes drinken, zonnen, zwemmen, nog meer snorkelen en nog mee op het strand liggen... Jeetje, we krijgen het nog druk ;) 
We houden jullie op de hoogte! Bedankt voor alle leuke reacties en berichtjes tot nu toe, erg fijn om te lezen dat jullie meeleven :)